Liana Bader

Ik heb geleerd aardig te zijn en mee te bewegen

Liana Bader is 47 jaar en van Palestijnse afkomst. Ze werkt als woonondersteuner bij Daar-na. Liana is getrouwd met een Palestijnse man en heeft een zoon. Ze heeft haar opleiding social work bijna afgerond.

´Ik verschil van mijn collega´s, zeker vanwege mijn leeftijd en levenservaring. Ik kom uit een bezet land en heb een oorlog meegemaakt. Al vroeg moest ik veel verantwoordelijkheden dragen. Mijn broertje raakte ernstig gewond en mijn vader heeft een zwaar ongeluk gehad. Ik ontwikkelde het ´Moeder Theresa syndroom´. Ik wil mensen helpen. Ik ben erg blij dat ik in mijn opleiding hoor dat dat anders kan. Mijn achtergrond, islamitische geloof en de Oosterse cultuur helpen mijn cliënten te begrijpen. Ik ben bijvoorbeeld gewend om op de vraag: ´hoe is het met je?´, altijd eerst ´goed´ te zeggen. Pas als de ander doorvraagt, vertel je dingen die misschien niet goed gaan. Een collega kreeg daarbij het gevoel dat ik aardig gevonden wil worden. Dat is soms lastig op de werkvloer. Wij werken met mensen die op latere leeftijd hier gekomen zijn, mensen die hier geboren zijn maar wel uit onze cultuur komen en met mensen die uit Nederland komen. Dat is puzzelen.

Ik ben gewend om niet te direct te zijn over gevoelens, bijvoorbeeld als je het niet met iemand eens bent. Ik heb geleerd om aardig te zijn en mee te bewegen. Ik neem ook wel eens mee dat ik een ‘lagere’ functie heb en dat ik geen vast contract heb. Ik durf dan niet altijd te zeggen wat ik denk.

Hoe hoger je komt bij Lister, hoe minder verschillende culturen er zijn. Daar mag Lister wel wat aan doen. Mensen die de taal spreken met een accent of met een andere achtergrond meer kansen geven. Ook lijkt het zo dat niet altijd iedereen gelijk behandeld wordt. Wanneer kan doorstromen als je een opleiding doet? Soms lijkt het alsof er minder goed gekeken wordt naar mensen die eenmaal binnen zijn. Ik weet niet waarom bepaalde keuzes gemaakt worden en ik kom er niet achter. Ik zou graag persoonlijk begeleider willen worden. Doordat wij solistisch werken is moeilijk te laten zien wat wij kunnen en daardoor heb ik het gevoel dat ik niet opgemerkt word voor een persoonlijk begeleider-functie Ik ben bijna klaar met mijn opleiding, maar er staat wel een vacature open. Word ik dan niet gezien?´