Jelle Deylius
Binnen ons team is veel deskundigheid aanwezig en maken we tijd om dingen te bespreken.
Jelle Deylius is persoonlijk begeleider bij Lister Nieuwegein, Paulus Potterhage. De baan van persoonlijk begeleider vraagt veel van hem. Maar Jelle haalt er ook veel voldoening uit. Juist omdat de cliënten kleine successen boeken. Maar ook omdat hij werkt in een professioneel, betrokken team. En omdat hij weet dat hij echt iets voor een ander betekent.
Wat doe je als persoonlijk begeleider?
Wat moet er gebeuren zodat mijn cliënten zelfstandig kunnen wonen? Daar kijken we samen naar, de cliënt en ik. Ik ben betrokken bij 8 cliënten. Dat is op verschillende manieren.
Naast iemand staan
Ik sta vooral naast iemand. Hoe het ook met diegene gaat. Ik laat zien en voelen dat ik er ben. Daarvoor moet ik zelf vooral geduld hebben. Want iemand gaat maar zo snel als diegene zelf kan.
Het is vaak een kwestie van jezelf bescheiden opstellen en beseffen dat je de zoveelste hulpverlener bent. Maar ik heb altijd hoop en we vieren de successen die cliënten behalen. Vaak is dat op kleiner niveau dan je zou willen, maar dat maakt niet uit. Iedereen die bij ons terecht komt wil ik laten merken dat ze net zoveel waard zijn als ieder ander. En dat ik het rot vind dat ze in deze situatie zitten.’
Warom heb je voor deze baan gekozen?
‘Ik heb niet specifiek voor de baan als persoonlijk begeleider gekozen. Ik ben er meer ingerold, nadat ik zelf een traject van therapie en persoonlijke ontwikkeling heb doorlopen. Via mijn jobcoach kwam ik bij Lister terecht. Ik had nog geen opleiding op dit gebied, maar ik heb laten zien wat ik in huis heb. En daardoor heb ik mijn plek hier gevonden. Ik weet hoe het is om niet lekker in je vel te zitten en daar weer bovenop te komen. Daardoor kan ik mij makkelijk verplaatsen in de cliënten. Bovendien leg ik makkelijk contact en vind ik snel aansluiting bij mensen. Dat is wel nodig in deze baan. Want zonder die aansluiting nemen cliënten niks van je aan.’
Hoe bevalt het werk je?
´Ik kan iets voor anderen betekenen. Het is soms een uitdaging om niet meteen te hulp te schieten als het met een cliënt niet goed gaat. Want we willen dat zij leren om zichzelf te dragen.
Mijn baan is erg breed. En dat vind ik ook leuk. Kijken naar de lange lijnen en de processen. En vragen stellen: wat heeft een cliënt nodig om verder te groeien dan de 24-uurs-setting waar ze nu in zitten? Ik sta natuurlijk ook gewoon op de werkvloer. En daar ontdek ik samen met de cliënt meteen of onze plannen wel werken.
Soms is mijn baan ook heel hectisch. Ik werk 28 uur. Dat is voor mij genoeg om de juiste energie te houden. In mijn vrije tijd praat ik met vrienden over dingen die gebeurd zijn en ik zorg voor een gezonde privé-werkbalans.’
Waar ben je trots op als persoonlijk begeleider bij Paulus Potterhage?
‘Het vieren van successen vinden wij als team belangrijk. Sterker nog, we willen er meer aandacht aan geven. Al is dat maar door elkaar te wijzen op wat goed gaat. Zoals die keer dat een cliënt een afspraak met mij afzegde via een sms. Hij is zo veel mogelijk op zichzelf en wil niet veel met ons te maken hebben. Ik baalde van dat sms’je. Tot zijn broer zei: ‘Hij heeft tenminste afgezegd.’ Dat klopte. Het was een goede reminder aan wat we samen al bereikt hadden.’